Interview Kiki Kuipers

‘Vind een manier waardoor iedereen onthoudt wie je bent’

Kiki Kuiper zag zichzelf niet per se als talent toen ze besloot deel te nemen aan CEO For 1 Month. Ze groeide per ronde en nam zoveel mogelijk in zich op. Met een concrete visie en enthousiasme voor sustainability, stippelt ze een pad voor zichzelf uit. In dit artikel stelt ze zich voor, geeft ze tips voor aspirerend CEO’s en blikt ze vooruit.

  1. En wie ben jij?

Ik ben Kiki Kuiper (23). Ik studeer aan de universiteit Wageningen Animal Science & Aquaculture en Marine Resource Management en ik specialiseer me in duurzame voedselproductiesystemen. In eerste instantie wilde ik dierenarts worden, maar ik ben helaas twee keer uitgeloot. Toen heb ik uiteindelijk voor Wageningen gekozen omdat het een van de weinige universitaire steden waar studies zijn met dieren. We houden ons in Wageningen erg bezig met optimaal landgebruik in de circulaire landbouw. Omdat ik in twee verschillende masters afstudeer, schrijf ik twee scripties waarin ik me focus op het landvriendelijker kweken van vis.

  1. Wat is voor jou de reden om duurzaam te leven?

Door het nieuws en gesprekken met vrienden leerde ik steeds meer over wat wel en niet duurzaam is. Er bestaan veel misvattingen over dit onderwerp en langzaam maar zeker raakte ik meer geïnteresseerd. Ik ging me verder verdiepen en heb het uiteindelijk onderdeel gemaakt van mijn leven.

Ik hou erg van koken, maar ik vind het ook belangrijk  dat heel de wereld kan genieten van lekker eten, nu én over 50 of 100 jaar. Daar hoort vlees en vis ook bij. Juist daarom is het belangrijk om nu goed om te gaan met wat je consumeert en hoe voedsel wordt geproduceerd. Ik vind biologisch produceren beter dan niet biologisch produceren. Je verdient als biologische boer ongeveer hetzelfde en je doet iets dat beter is voor de wereld. We moeten met zijn allen een kant op en ik vind dat als je een verschil kunt maken, je dat moet doen.

  1. Hoe heb je het CEO for One Month traject ervaren?

Ik zag de oproep op Facebook en dacht: waarom niet? Ik had geen hoge verwachtingen van mezelf maar langzaam kwam ik door de verschillende rondes, en na elke ronde werd ik zekerder over mezelf. Ik weet nog goed dat ik het mailtje ontving waarin stond dat ik door was naar de halve finale. Ik was in de sportschool en stond een minuut stil van verbazing, ik kon het gewoon niet geloven. Ik bleef maar in de mail zoeken naar het woordje ‘niet’ dat zou aangeven dat ik niet door was, maar het bleek echt zo te zijn.

  1. Wat was je grootste les?

Naar mijn idee waren sommige kandidaten al zoveel verder dan ik, dat maakte me soms onzeker. Maar je traint en stelt jezelf op de proef en je leert wat je zelf kunt tijdens deze competitie.  Ik ben nu veel zekerder over wat ik kan en hoe ik mezelf kan presenteren. Ik ben beter in gesprekken voeren en in het opbouwen van een netwerk. Het is zo leuk om tijdens dit traject zoveel mensen te ontmoeten. Ik ben blij dat we elkaar nog steeds regelmatig zien ondanks dat de competitie afgelopen is.

  1. Welke tips heb je voor de CEO for One Month kandidaten?

Vergeet niet om heel veel plezier te hebben en laat je zenuwen niet in de weg zitten, daar had ik last van. Positioneer jezelf direct want personal branding is belangrijk. Vind een manier waardoor iedereen onthoudt wie je bent, zonder jezelf daarbij te vergeten. Doe je niet anders voor dan je bent en praat over wat je al hebt bereikt en nog wilt bereiken. Ben eerlijk, door fake gedrag prikt iedereen heen.

In het begin schrok ik nogal van de verhalen van mijn medekandidaten. Ze vertelden over wat ze al hadden gedaan en bereikt en dat was behoorlijk indrukwekkend.  Uiteindelijk besefte ik me dat ik zelf ook dingen bereikt heb en soms te bescheiden ben. Daarom zeg ik: durf te vertellen wat je al kan en al bereikt hebt.

  1. Wat zijn je plannen voor later?

Ik zou graag beginnen in een baan als consultant zodat ik me met duurzaamheidsvraagstukken bezig kan houden. Ik wil het liefst  een baan in een bedrijf waar mensen werken die bij me passen qua mentaliteit. Of dat een groot of klein bedrijf wordt, weet ik nog niet. Ik wil het liefst een zo groot mogelijke impact hebben, daar kijk ik naar. En als ik het helemaal zelf mag zeggen, dan zou ik graag in een vrije bedrijfscultuur werken zodat ik bijvoorbeeld tussendoor kan sporten, daar word ik productiever van. Ik ben niet zo van het flexwerken overigens, dat vind ik een overschatte trend.