‘Dit is een teken’

Overigens duurde het wel even voor ze zich inschreef. “Ik had de wedstrijd al heel vaak langs zien komen en iedere keer dacht: ah, vet, maar nee. En dat ik pas na vier keer zoiets had van: dit is een teken.” Merel schrijft zich in en komt door de eerste, tweede én derde ronde heen. Uiteindelijk belandt ze in de finale en mag ze zich CEO for One Month noemen. “Maar ik heb een aantal momenten gehad waarop ik dacht: waarom doe ik hier eigenlijk aan mee, het gaat me toch niet lukken.” Onnodig onzeker, noemt ze het zelf. “Je zit jezelf gewoon een beetje gek te maken.”

Naast een prachtige titel en ervaring aan de zijde van de CEO, levert CEO for One Month veel meer op. Een netwerk is één van de belangrijkste dingen die Merel heeft overgehouden aan de wedstrijd. “Je leert heel veel mensen kennen binnen de Adecco Group, zowel binnen Nederland als internationaal.” Merel spendeerde onder andere twee dagen op het hoofdkantoor in Zürich. “Met die mensen heb je gelijk een connectie omdat ze heel erg geïnteresseerd zijn in je.” Maar ook het netwerk van Hans Pruis en de klanten waar ze naartoe is geweest zijn waardevolle mensen in Merels netwerk.

Onderling contact als motivatie om door te gaan

Belangrijker noemt Merel haar mededeelnemers van CEO for One Month. “Die zijn van dezelfde generatie als jij, je kunt je er heel goed mee identificeren. Daar leer je eigenlijk het meest van, omdat je met elkaar praat over hoe het was.” Met de finalisten heeft Merel nog steeds veel contact. “Ik hoop dat dat deze editie ook weer gaat komen. Ik zeg niet dat onze groep niet overtroffen kan worden, maar het wordt wel lastig!” De contacten noemt Merel dan ook een grote motivatie om door te gaan.

Niet alleen binnen Nederland heeft Merel met andere deelnemers gesproken. “We hadden met de winnaars van andere landen een appgroep, daar zaten we met uiteindelijk zo’n 52 mensen in. Allemaal CEO’s die druk zijn en hun zegje willen doen de hele dag door, als ik vijf minuten niet op mijn telefoon keek zat de app alweer vol.” Daarnaast heeft Merel nog met mensen geskyped, waaronder 2015-winnaar Dick. “Ik heb hem ook ontmoet in Zürich, hij heeft een heel programma voor me opgezet. Oud-winnaars kunnen je enorm veel tips geven over de dingen die nog komen gaan.”

Merel denkt dat een wedstrijd als CEO for One Month zeker voor haar generatie belangrijk is. “We zijn kieskeurig, we weten denk ik beter wat we willen dan vorige generaties. En we verwachten meer van een bedrijf. We hechten er waarde aan of we het er ons naar ons zin hebben. Het gaat niet om geld of status, maar ook om wat ik kan leren. En word ik gelukkig van wat ik doe? Ik denk dat dat heel typerend is voor onze generatie.”

Tips van de winnares van CEO for One Month 2017

Er alles uithalen wat erin zit is de belangrijkste tip die Merel heeft. “Ook al denk je dat je het niet gaat halen, daar leer je sowieso al zoveel van. En kom je zo goed dingen over jezelf te weten. Er waren bepaalde dingen waarvan ik aan het begin dacht van, oh, dat vind ik echt supereng. Of: dat kan ik echt niet, en dat het uiteindelijk best wel goed ging. En dingen waarvan ik dacht: hier ben ik best wel goed in, en wat dan tegenviel.”

Zoals? “Ik had zelf altijd heel erg het gevoel dat ik mijn pitches heel goed moest voorbereiden. Ik dacht echt: ik moet weten wat ik ga zeggen, anders dan kom ik er niet uit.” In de finale blijkt dat mee te vallen. “Die pitch had ik echt niet voorbereid, want ik was helemaal kapot. Ik wist echt niet meer van voren dat ik van achter leefde. Maar ik ben er gewoon gaan staan en ik heb verteld hoe ik me op dat moment voelde en dat pakte goed uit. Het zijn natuurlijk ook wel momentopnames, want voor hetzelfde geld lukt het op een ander moment niet. Dat zijn dingen waar je je in het begin heel erg zorgen over maakt, maar die uiteindelijk wel goedkomen.”

Je kunt je nu inschrijven voor de competitie van CEO for One Month 2019. Word jij Merel’s opvolger? Meld je dan nu aan!